Vals positivisme is schadelijker dat negativisme.

Ik ben vaak heel negatief over zaken. Maar mij wordt zelden negativisme verweten. Dat komt alleen maar doordat mensen, die de sterke nood voelen me dit te verwijten, door hun eigen dogma's niet in staat zijn daaraan toe te geven. De enigen die me dit ooit verweten zijn anderen, die net als ikzelf, vaak een negatieve (realistischere) kijk hebben op 'de dingen'.

Vals positivisme gaat samen met het ontkennen van elke onzekerheid, elke twijfel, elke negatieve gedachte. Vals positivisme vervreemd mensen van hun instincten. Vals positivisme is een symptoom van het zieke systeem waarin we al generaties lang meedraaien - maar, 'we gaan er niet over zagen, het ìs nu eenmaal zo.'

De sleutel tot leven is verandering en de sleutel tot verandering is inzien dat niet alles is zoals we zouden willen. Negativisme toestaan is de eerste stap naar een gelukkiger leven (akkoord, teveel negativiteit is verlammend voor jezelf én je omgeving). Als alles altijd fantastisch is, dan kan er enkel zijn wat er altijd al geweest is - m.a.w. dan kàn er nooit iets veranderen.

Toegeven dat je ongelukkig bent, of dat je (het) niet meer (aan)kan, ... is de eerste stap naar een gelukkiger leven.
Dit valse positivisme dat onze maatschappij kenmerkt, is de enige reden dat er zoveel afgunst, achterklap, backstabbing, corruptie, ... is - want wat je niet openlijk (voor jezelf) kan toegeven, uit zich op een andere manier. 'Ik trek het mij niet meer aan' zei J. onlangs droogjes tegen me, terwijl zijn ogen waterig werden van verdriet en pijn omdat zijn vriendin hem net voor de zoveelste keer gekwetst had. Ik heb hem er attent op gemaakt dat de weerslag van die leugen er sowieso komt - en dat had hijzelf (en zijn muur) al meermaals aan den lijve ondervonden.
Het heeft geen zin om vals positief te zijn. Ongelukkig zijn màg. Pijn hebben màg. Verdriet hebben màg. Onzeker zijn màg. Pas als je die zaken toelaat, kan je ooit geluk (en verlichting?) bereiken.

Doen we elkaar dan echt liever vreselijke dingen aan, verstopt onder een laagje fatsoen, dan toegeven dat sommige zaken ons gewoon écht niet aanstaan?

... To be continued.